Saya senang dengan keadaan saya. Tak perlu nak hipokrit untuk jadi orang lain. Saya jenis yang susah nak terima teguran. Bila saya nak buat, saya buat. Saya jenis liat. Saya bukan macam lalang.
Tapi ada orang ajar saya, bila kita ada niat nak buat baik..maka akan mudah caranya. Saya bukan jenis yang dari kecil diajar pakai tudung. Saya pakai bila ke sekolah. Sekolah bagi saya wajib pakai tudung. Bukan saya salahkan didikan dari ayah saya. Tapi saya dah terbiasa. Ia macam tradisi. Nak pakai, pakai. Tak nak pakai, tak payah pakai.
Balik sekolah memang cabut terus. Masa matriculation johore, saya pkai tudung fully. Tu pun sebab saya ingatkan wajib kena pakai tudung. Bila ada yang tak pakai, saya rasa macam geram. Tapi saya teruskan pakai. Tu pun boleh dikira berapa tudung yang saya ada. Seingat saya, saya ada warna cream, hitam, orange dan biru. Tu pun sebab waktu kuliah 5 days so memang baju kurung pun 5 pasang jela.
After matriculation, saya masuk university terus tak pakai tudung sampailah sekarang. Jadi saya dah macam terbiasa. Macam2 perkara bila tak pakai tudung. Kena malukan dengan lecterur, kena malukan dengan parents boyfie, kena malukan dengan kengkawan. Tapi saya tetap saya. Saya tak ambil peduli.
Entah kenapa hati saya keras. Saya cuba nak pakai semula tapi saya nangis. Saya nangis sebab saya tak selesa. Saya doa sangat..bukakan hati saya untuk pakai tudung. Saya kena ada niat..tapi niat saya tu tak wujud. Saya harap saya akan berubah. I'm a muslimah.
Tapi ada orang ajar saya, bila kita ada niat nak buat baik..maka akan mudah caranya. Saya bukan jenis yang dari kecil diajar pakai tudung. Saya pakai bila ke sekolah. Sekolah bagi saya wajib pakai tudung. Bukan saya salahkan didikan dari ayah saya. Tapi saya dah terbiasa. Ia macam tradisi. Nak pakai, pakai. Tak nak pakai, tak payah pakai.
Balik sekolah memang cabut terus. Masa matriculation johore, saya pkai tudung fully. Tu pun sebab saya ingatkan wajib kena pakai tudung. Bila ada yang tak pakai, saya rasa macam geram. Tapi saya teruskan pakai. Tu pun boleh dikira berapa tudung yang saya ada. Seingat saya, saya ada warna cream, hitam, orange dan biru. Tu pun sebab waktu kuliah 5 days so memang baju kurung pun 5 pasang jela.
After matriculation, saya masuk university terus tak pakai tudung sampailah sekarang. Jadi saya dah macam terbiasa. Macam2 perkara bila tak pakai tudung. Kena malukan dengan lecterur, kena malukan dengan parents boyfie, kena malukan dengan kengkawan. Tapi saya tetap saya. Saya tak ambil peduli.
Entah kenapa hati saya keras. Saya cuba nak pakai semula tapi saya nangis. Saya nangis sebab saya tak selesa. Saya doa sangat..bukakan hati saya untuk pakai tudung. Saya kena ada niat..tapi niat saya tu tak wujud. Saya harap saya akan berubah. I'm a muslimah.
posted from Bloggeroid
0 'bebelness':
Post a Comment